Het Megakartel: Misdaad Zonder Grenzen. Deel 3
Met een inktzwarte omzet van 320.000.000.000 euro per jaar, is er vanuit het ‘kartel der kartels’ een constante vraag naar afzetkanalen in de legale economie. “Geld is immers pas witgewassen op het moment dat je er belasting over betaalt, weet de kartelleiding. Ze brengt deze maffiawijsheid dagelijks in praktijk in ´s werelds financiële centra. In Londen alleen al worden dagelijks miljoenen aan drugsopbrengsten witgewassen,” constateert Robinson. “Om die reden staan op dit moment ten minste zes respectabele Londense advocatenkantoren onder toezicht van de National Criminal Intelligence Service, de NCIS. De invloed van het wereldomvattende kartel is groter dan wij kunnen vermoeden.”
Over wat er zou kunnen gebeuren als het ‘kartel van kartels’ besluit de politiek in te gaan, heeft Yallop jaren terug reeds een thriller geschreven met de titel Goddeloze Allianties. Het boek begint met het besluit van de hoogste bazen van de samenwerkende drugskartels om een eigen kandidaat in te zetten bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Dit om een dreigende drugslegalisering af te wenden. “Ik ben ervan overtuigd dat soms alleen fictie ons in de buurt van de werkelijkheid kan brengen,” verklaart Yallop deze mix. “Vroeg of laat zal de voorzitter van de Raad van Bestuur van deze megaonderneming (de capo di tutti capi) tijdens een vergadering voorstellen om Amerika te kopen…”
“Natuurlijk is het voor ons onderzoeksjournalisten met een reputatie vrijwel onmogelijk om de direct betrokkenen te spreken te krijgen,” stelt Robinson. “Maffiosi zijn slecht, maar beslist niet gek. Tijdens het schrijven van mijn boek De Witwassers heb ik natuurlijk al een netwerk van contacten, mensen uit de bankwereld, advocatuur, wapenhandel en drugsbestrijding, opgebouwd, waaruit veel betrouwbare informatie komt. En voor onderzoek voor De Fusie heb ik ook allerlei openbare bronnen gebruikt (de dikke pil telt achterin 29 pagina’s geraadpleegde literatuur!). Met logisch nadenken en door één en één op te tellen, heb ik heel wat solide informatie boven tafel weten te krijgen.”
Een van Robinsons belangrijkste conclusies is dat er op crimineel topniveau een ontwikkeling gaande is, die het best met het regulier mondiaal zakendoen te vergelijken is. “Er wordt door organisaties steeds meer samengewerkt,” stelt ook hij. “Eerst was er sprake van min of meer losse verbanden. Maar die banden worden snel hechter. Net zoals grote bedrijven fuseren, gaan ook grote criminele organisaties samen. Binnen deze netwerken circuleren gigantische geldstromen. Die moeten worden gereguleerd. En op dat punt komt de bovenwereld in beeld. Dat is één van die dingen die moderne criminelen beter in de gaten hebben dan hun voorgangers, die alleen binnen eigen kring bezig waren. Het geld wordt witgewassen en er worden grote respectabele projecten mee gefinancierd. Technologie wordt voor deze syndicaten steeds belangrijker. Naast een uiterst effectief gebruik van Internet lopen zij ook op andere terreinen voorop. Zo maken ze gebruik van de modernste transportmiddelen, zoals Aston Martin’s, helikopters en minionderzeeërs. Er is zelfs een drugsorganisatie die serieus heeft onderhandeld over de aanschaf van een militaire onderzeeër uit het uiteengevallen Oostblok. De enige reden dat de koop niet doorging, was dat men op het laatste moment inzag dat zo’n ding veel te opvallend was.“
Het verzamelen van al het bewijsmateriaal voor het boek De Fusie (ondertitel: Hoe de Georganiseerde Misdaad de Wereld overneemt) heeft Robinson een jaar van zijn leven gekost. Waarbij hij zijn knowhow over de witwasindustrie goed kon gebruiken. “Voor De Witwassers heb ik wel met veel direct betrokkenen gesproken. Bovendien hebben veel van mijn contacten banden met DEA en FBI. Op die manier is er veel betrouwbare informatie aan de oppervlakte gekomen. Als je het alleen met ambtenaren of woordvoerders van justitieapparaten zou moeten doen, kom je nergens.”
Tussenpersonen die topcriminelen gebruiken, zijn vaak bankiers, accountants en advocaten, ontdekt Robinson. “Mensen die de weg weten als het om de mazen in wetten en illegale geldstromen gaat. Voor het oog hebben zij een beroep met respectabel aanzien. Vaak zijn ze crimineel, maar zelden echt gevaarlijk. Soms beseffen ze niet eens wie, en vooral wat, hun opdrachtgevers zijn. De types waarover ik het in De Fusie heb, zijn wel levensgevaarlijk. Soms krijg ik benodigde documentatie van politie zelf. Veel informatie over grote Mexicaanse kartels is direct afkomstig uit politiearchieven. Dat is te danken aan mijn goede contacten bij de Amerikaanse douane.”
Echter: de allerhoogste bazen van het megakartel zijn ook voor Robinson grote onbekenden. Al wemelt het in zijn boek van de namen van iets kleinere subtoppers. Werkelijk honderden passeren de revue; het register achterin zijn boek lijkt eindeloos. En bepaald geen kleintjes. “Soms worden namen van hun leiders gefluisterd. Maar zo was het eigenlijk ook al in de tijd toen de maffia nog een onbekende organisatie was: elke topman blijft low profile. Dat is inherent aan het vak. Ook hoge politici zijn soms direct betrokken. Denk maar aan presidenten van sommige Zuid-Amerikaanse regimes; Argentinië, Peru, Colombia en Venezuela. Maar bijvoorbeeld ook iemand als Boris Jeltsin was regelrecht (en aanwijsbaar) een exponent van de Russische onderwereld, de Maffiya. Toen hij aan de macht kwam waren er 3000 criminele organisaties in zijn land actief, verspreid over elf tijdzones. Binnen twee jaar was dat cijfer verdubbeld! Anno 2007 zijn er in Rusland 12.000 groeperingen actief, met meer dan 150.000 leden. Het is de grootste ‘mafiocratie’ ter wereld. Tweederde van de Russische economie staat onder misdaadsyndicateninvloed. Het westen beschouwen ze als hun snoepwinkel. Je kunt gerust stellen dat Rusland verslonden is door een vierkoppig monster.
“Bill Clinton is regelmatig gesignaleerd met Gregory Loutchansky, een maffiya-kopstuk uit Letland, die onder meer grootschalig in automatische wapens smokkelt en handelt. Hoewel nooit geheel duidelijk is geworden of hij financiële bijdragen heeft geleverd aan de verkiezingscampagnes van Clinton, heeft hij wel een dankbrief ontvangen van de Amerikaanse president, voor zijn steun. Interpol heeft enkele jaren terug een tweedaagse conferentie aan Loutchansky besteed, waaraan elf naties deelnamen. Twee van Loutchansky’s maatjes, de Rus Semion Yudkovich Mogilevitch en Tsjech Semion Mogilevitch, staat nota bene te boek als de machtigste en rijkste gangsters ter wereld (goed voor meer dan 100 miljoen dollar elk).
“Sommige Israëlische machthebbers hebben tevens dubieuze wortels in de onderwereld. Vlak ook de rol van het Koninkrijk der Nederlanden niet uit; met de Antillen als witwasparadijs en drugsdoorsluishaven en Amsterdam als episch centrum voor de marihuana- en synthetische drugshandel. Elke regering heeft natuurlijk met dit soort zaken te maken. Immers: het gaat in feite om iets waar overheden het monopolie op menen te hebben: macht. In zijn meest pure, verslavende vorm.”
Geef een reactie